Njegov autorski tekst ovim povodom prenosimo u cjelosti:

Nepoštovanje ove zakonske obaveze dovelo nas je do toga da 2022. godine, naša država sa sigurnošću ne zna kojom imovinom raspolaže. Ukoliko ne znamo čime raspolažemo, onda nije moguće provjeriti ni efikasnost upravljanja, odnosno znati da li se ovom imovinom, ukupno gledano, upravlja na svrsishodan način.  

Takođe, nepoštovanjem zakona i nepostojanjem registra, nastavlja se netransparentnost u oblasti gazdovanja državnom imovinom.

Da li je ova transparentnost proizvod nerada ili nesposobnosti ili potrebe da se prikrije način na koji je do sada upravljano ovom imovinom, ostaje da se vidi.

Dalje, ovaj registar treba da nam pruži informacije o vrijednosti imovine kojom država ili lokalne uprave raspolažu i da vredonosno iskaže tj. utvrdi njenu fer vrijednost da bi se se tačno znalo koji državni organ raspolaže kojom imovinom.  

Ukoliko se ne obezbjedi popis imovine, od strane državnih organa, na odgovarajući način, to za posljedicu ima da izvršeni popis ne obezbjeđuje tačne i potpune podatke za evidenciju imovine.

Posljedica neadekvatnog popisa je neraspolaganje tačnom evidencijom pokretnih i nepokretnih stvari, a samim tim i sa vrijednošću državne imovine koju koriste i sa kojom upravljaju državni organi.

Ovo dalje za posljedicu ima da i postojeća objedinjena evidencija imovine koju vodi Uprava za katastar i državnu imovinu, za organe koji su dostavili podatke, nije tačna.

Da bi se efikasno upravljalo državnom imovinom neophodno je uspostaviti jedinstvene, ažurne i tačne evidencije državne imovine, jer samo tako uspostavljene evidencije obezbjeđuju sagledavanje pravog stanja u ovoj oblasti i donošenje adekvatnih odluka od strane nadležnih organa, a kako bi se istom upravljalo na zakonit i efikasan način.