ISTORIČAR KAŽE DA NE TREBA POTCIJENITI RELIGIOZNOST SRPSKOG NARODA
Raković: Pravoslavna vjera zajedno sa srpskim jezikom, ćirilicom i narodnom tradicijom je jedan od stubova srpskog identiteta
Raković: Pravoslavna vjera zajedno sa srpskim jezikom, ćirilicom i narodnom tradicijom je jedan od stubova srpskog identiteta
Raković je kazao da je pravoslavna vjera, zajedno sa srpskim jezikom, ćirilicom i narodnom tradicijom, jedan od stubova srpskog identiteta.
Prema Rakoviću, Srbi svoju pravoslavnu vjeru ispoljavaju liturgijski, ali i kulturološki, što je posebno vidljivo u vrijeme velikih crkvenih praznika.
S tim u vezi, dodao je Raković, posebno je važno da za velike praznike i Srpska pravoslavna crkva i srpska država naglašavaju jedinstvo srpskog naroda.
Raković je istakao da ne treba potcijeniti religioznost srpskog naroda i da s tim u vezi treba uzeti u obzir popisne statistike prema kojima su pravoslavni Srbi jedan od najreligioznijih naroda u Evropi.
Dalje, Raković se osvrnuo na Božićnu poslanicu patrijarha srpskog Porfirija u kojoj je naglašena potreba da se očuvaju porodične vrijednosti i odupre se nametanju inostranih ideologija koje se kose s tradicijom srpskog naroda.
Raković je podvukao da su, prema britanskom istoričaru Eriku Hobsbaumu, Srbi jedna od evropskih protonacija – odnosno prvostvorenih evropskih nacija – i da čvrsto uporište imaju u Kosovskom zavjetu i svetosavlju.
Upravo taj kontinuitet dugog i neprekinutog trajanja, kaže Raković, čini Srpsku pravoslavnu crkvu institucijom koja je odgovorila izazovima vremena i raznih epoha.
No, Raković je upozorio da ne treba olako shvatati prijetnje pravoslavlju koje dolaze sa Zapada, jer su neke grčke pravoslavne zemlje već polatinjene (Sicilija i Južna Italija), srpske pravoslavne zemlje pohrvaćene (Lika, Dalmatinska Zagora, Zapadna Hercegovina), a u Crnoj Gori napad na srpsko pravoslavlje još uvijek traje.
Stoga je, naglašava Raković, potrebno negovati kulturu sjećanja na naše Srbe koji su stradali u nasilnim procesima konverzije zbog toga što su bili pravoslavne vjere i pisali ćirilicom.
S tim u vezi Raković je podvukao da moramo da budemo dorasli tim izazovima, da treba da im se odupiremo slogom srpskog naroda.
Raković je zaključio da srpsko ujedinjenje nije utopija i da je prirodno da Srbija, Republika Srpska i Crna Gora stvore jedinstvenu državu.
