Zločin bez kazne! Na današnji dan počelo bombardovanje: NATO snage ubile 2.500 civila, među njima 89 djece

Svijet građen od završetka Drugog svjetskog rata prestao je da postoji te martovske večeri kada su prve američke krstareće rakete počele da ubijaju i razaraju na Kosovu i Metohiji. Taj težak zločin koji još nije kažnjen, nastavljen je sledećih 78 dana, na očaj čelnika Alijanse uvjerenih da će se rat završiti za dva-tri dana. Srbi su se opet pokazali kao nepredvidiv faktor.

Danas je očigledno da je poslednja Jugoslavija stradala kao kolateralna šteta svjetskog rata zapadne neoliberalne ideologije protiv ideja nacionalnog suvereniteta i identiteta, čiji su simbol devedesetih postali Srbi. Zbog toga je američki predsjednik Bil Klinton u svojim ratnohuškačkim govorima koristio austrougarsku krilaticu iz 1914. godine: „Srbija mora biti bačena na koljena“.

To objašnjava i iracionalnu mobilizaciju 19 članica najveće vojne alijanse u istoriji čovječanstva protiv male srpske vojske i naroda, iscrpljenih lokalnim ratovima, siromaštvom i sankcijama. Napad 24. marta 1999. jednako efikasno je mogla da obavi sama vojska SAD, modernim krstarećim projektilima i bombarderima. Ideja Klintonove administracije da umiješa cio NATO u agresiju, izgledala je kao primanje novih članova u mafijašku organizaciju, kada oni moraju da ubiju žrtvu pred starim bosovima. Čim se okrvave ruke u zajedničkom zločinu, izlaska iz zločinačke organizacije više nema. Saučestvovanjem članica NATO u zločinu protiv Srba promijenjena je istorija svijeta, što je danas veoma očigledno u Ukrajini.

Čelnici NATO su Srbe 1999. posmatrali kao trn u peti divovske alijanse, koji može da uzrokuje njen pad. O tome nedvosmisleno svjedoči američki general Vesli Klark, vojni komandant agresije licemjerno nazvane „humanitarnom intrvencijom“. Klark u svojoj knjizi priznaje da operaciju „Saveznička snaga“ na Zapadu „nije bilo dozvoljeno nazivati ratom“.

„Ali to je, naravno, bio rat. Moderan rat, prvi koji je za pola vijeka vođen u Evropi i prvi koji je u svojoj istoriji vodio NATO. Da nismo uspjeli, posljedice po NATO… bile bi izuzetno štetne. Lako je moguće da NATO ne bi preživio u svom sadašnjem obliku“, zabilježio je Klark.

Prema podacima Ministarstva odbrane Srbije tokom vazdušne agresije NATO ubijeno je 2.500 civila, među njima 89 djece i 1.031 pripadnik Vojske i policije. Prema istom izvoru, ranjeno je oko 6.000 civila, od toga 2.700 djece, kao i 5.173 vojnika i policajaca, a 25 osoba se i danas vodi kao nestalo. Ratni gubici NATO u ljudstvu i tehnici nikada nisu objelodanjenii. Tadašnje vlasti u Beogradu su tvrdile da je oboreno više desetina letjelica, što nikada nije potvrđeno.