Barake srušene 2009. godine
Nikšić: Protestovali stanari srušenih baraka, iz Opštine obećali rješenje problema
Nikšić: Protestovali stanari srušenih baraka, iz Opštine obećali rješenje problema
Bojići, Radulović i njihova komšinica Raduša Ognjanović, koja zbog bolesti danas nije bila prisutna, prije 15 godina ostali su bez svojih stanova u radničkim barakama preko puta „Metalca“, na Bulevaru 13. jul u Nikšiću.
Barake su srušene 2009.godine od kada oni žive u iznajmljenim stanovima, ali im je do 2014. godine Opština na ime stanarine mjesečno uplaćivala po 150 eura do, kako je navedno, trajnog rješenja stambenog pitanja.
Odluku su stanari potpisali sa tadašnjim predsjednikom Opštine Nikšić Nebojšom Radojičićem, ali je 2014. godine bez obrazloženja ukida Radojičićev nasljednik – Veselin Grbović.
„Opština Nikšić razumije nezavidan položaj u koji ih je prethodno rukovodstvo Opštine Nikšić dovelo, i potrudiće se da im pruži podršku kao građanima u stanju socijalne potrebe, stavljajući ih na listu za dobijanje privremenog smještaja“, saopšteno je iz Opštine nakon sastanka Kovačevića i stanara.
Dalje ističu da su Kovačevića predstavnici stanara Darko Radulović i Svetlana Bojić obavijestili da su vodili sudski spor sa Opštinom koji je pravosnažno okončan u Višem sudu u Podgorici, u korist Opštine Nikšić.
„U skladu s tim, Opština Nikšić će poštovati donesenu sudsku odluku, jer je u pitanju spor koji je pravno završen, što se tiče institucija Crne Gore. Takođe, Opština Nikšić nema informaciju da li je Sudu za ljudska prava u Strazburu zbog toga predata predstavka, imajući u vidu da su ti građani izgubili kontakt sa svojim advokatom“, saopšteno je iz Opštine Nikšić.
Darko Radulović je nakon sastanka sa Kovačevićem kazao da za sada neće organizovati proteste pred zgradom Opštine.
„Dobili smo obećanje, čekaćemo da bude ispunjeno“, istakao je Radulović.
Svetlana Bojić je podsjetila na tešku materijalnu i zdravstvenu situaciju u kojoj su stanari, bez svoje krivice, već 15 godina.
„Svima su tada rješavali stambeno pitanje, samo smo mi ostali bez išta, na ulici. 30 godina sam tu živjela, moj djever 60. Ne znamo više šta da radimo, od minimalnih penzija kirija se ne može plaćati, a svima nam je zdravlje ozbiljno narušeno“, kazala je Bojić.
U odnosu na ostale stanare u barakama koje su bile u blizini njihovih, samo pomenute četiri porodice nisu stambeno zbrinute. Bojić kaže da svi nisu imali rješenja o pravu stanovanja, za razliku od njih koji su i danas bez krova nad glavom.