Tone opasnog otpada u krugu Željezare

“Metalna prašina je spakovana u džambo vreće i odložena u privremeno skladište, pogon vučionice. Operater ima potpisan ugovor sa kompanijom “Belin Madenčilik” iz marta 2020. godine. Međutim, do danas ovaj izvoz nije realizovan”, navode iz Uprave za inspekcijske poslove.

Iz ovog organa ističu da je planirano bilo da se izvoz ove toksične materije realizuje do kraja 2020. godine, međutim, do danas nije realizovan.

“Ponuda ovlašćenog ponuđača “Hemosan” iz Bara da izveze predmetni otpad bila je 290 eura po toni, što bi za ovu količinu otpada iznosilo 1.100.000 eura. Na pogonu vučionice su postavljena rolo-vrata, pa postoji opasnost da se zbog njihovog neodržavanja pod uticajem vjetra pocijepaju vreće u kojima je upakovana prašina i ona raznese ili da zbog prokišnjavanja krova dođe u kontakt sa vodom”, poručuju iz Uprave za inspekcijske poslove.

Takođe, iz Uprave navode da u krugu fabrike veliki problem predstavlja i prerađena šljaka, koja se privremeno skladišti na tom mjestu.

“Veliki problem predstavlja neprerađena šljaka u ukupnoj količini 26.600 tona, pepeo iz kotla 9.300 tona, koje su okvalifikovane kao neopasan otpad. Operater je pokušao da riješi ovaj problem tako što je kontaktirao s dvijema deponijama komunalnog otpada “Livade” i “Možura”, koje su odbile da prime otpad. Opština Nikšić se bila obavezala da pronađe lokaciju za deponovanje, ali na tome je ostalo”, ističu iz uprave.

“Toščelik” je 23. juna 2020. godine dobio saglasnost na plan upravljanja otpadom kojim su bili obavezani da metalnu prašinu trajno izvezu, u roku od godine dana, ali je kompanija prestala s radom u februaru 2021. godine.

“Toščelik” je dobio integrisanu dozvolu od Agencije za zaštitu životne sredine 18. aprila 2019. godine. U dozvoli je precizirano da je u slučaju prestanka rada postrojenja, operater dužan da se pridržava plana mjera za zaštitu životne sredine poslije prestanka rada i zatvaranja postrojenja. Operater je dužan da sprovede mjere u cilju zaštite životne sredine nakon prestanka rada postrojenja, i to demontaža opreme i objekata, ispitivanje i remedijacija zemljišta. Neiskorišćene sirovine je dužan da vrati dobavljačima ili drugom operatoru. Otpad nastao u procesu proizvodnje i demontažom opreme obavezan je ukloniti na zakonski propisan način u skladu sa vrstom i karakterom otpada. Takođe, za sve ove operacije, sam snosi troškove”, zaključili su iz Uprave za inspekcijske poslove.